Σε παρακαλω μη , μη με σφιγγεις τοσο πολυ .
Δεν εισαι σαν μια γραβατα που θα ξεσφιξω ,
δεν εισαι σαν τις αναμνησεις που μπορω να τις ξεγελασω
να τις περιπαιξω με λιγο αλκοολ και να τις θολωσω με λιγο ψεμα .
Εισαι χειροτερο απο τα βασανιστηρια που αξιζει ενα κορμι .
Σε εχω εισπνευσει και σε εδιωξα αμεσως .
Μη σε παρακαλω μην προχωρας αλλο δεν εχει αλλο .
Σχεδον αγγιζεις πια την καρδια μου ,
φυγε ασε με , ασε με να εκτιμαω ενα συμπαν απο ηλιθιους ,
ασε με να εκτιμαω και τον αρχηγοτους , εμενα.
Μη, γιατι εχεις μπει μεσα στο αιμα μου ?
Δεν σε ηθελα εδω , δεν σε φωναξα .
Ακου , το ακους ? Τριχουν οι σιωπες μας.
Θεε μου , τριζουν οι σιωπες μας!
Αχ πονανε οι αληθεις σου , μην τις λες .
Σταματα να με κυριευεις με οπλο εμενα .
Δεν με μισω , απλα βρζω στο ζουμι μιας κολασης δικιας μου και μονο .
Ασε με μην τραγουδας , δεν μπορω να ακουσω .
Μην πιεζεις τα πληκτρα ξεχασα πως ειναι να εισαι αγνος .
Νιωθω κρυα , και μονη , κι ομως δεν θελω να πεθανω .
Τα δακρυα μου γεμιζουν θαλασσες αορατες ,απιαστες απο πονο ,
απο εσενα .
Μη μου παιρνεις τον αερα ,αυτον τον καλοκαιρινο αερα που αγαπω .
Μην μου βουλωνεις τα αυτια τωρα που θελω να ακουσωω .
Ασε με τουλαχιστον να ξαναδω την νυχτα για τελευταια φορα .
Κοιτα με εστω στα ματια !
Δεν μπορω να αναπνευσω .
Δεν μπορω να τρεξω , γιατι σε κουβαλαω .
Που να βρω γιατρεια για τον καρκινο μου ?
Ποιος να μου κοψει λιγα απο τα μυαλα του για να χαμογελασω ?
Δεν μπορω να σπαω αλλα γυαλια , ασε με να νιωσω το αερακι αυτο που
μπαινει απο το παραθυρο μου , ασε με να αποχαιρετησω το φεγγαρι .
Ασε με ..
Ενας κλεπτης εκοψε λιγο απο το υφασμα της μασκας του
και το αφησε εδω για να μουχλιασει ,
ετσι για να θυμαμαι τι μου πηρε
ασε με να βρω αυτο που μου πηρε .
Με πνιγεις , με ρουφας και με φτυνεις .
Φτανει ! Μα τι εκανα ?
Αχ ποσο στενο ειναι το δερμα μου αποψε.
Ποσες φωνες με κουφαινουν μεσα στο κεφαλι .
Ειμαι μια μαριονετα στο ελεος σας .
Ειμαι ενας ανθρωπος που εβλαψα τον αδερφο μου .
Δεν μου αξιζει να πεθανω απο εναν ικανο δολοφονο ,
αλλα απο το πιο αξιολυπητο πραγμα , εμενα .
Δεν δηλητηριαζει καποιος την καρδια μου , μονη της σφιγγεται .
Δεν υπαρχει καρκινος , το μονο ξενο ωμα ειμαι εγω .
Και απο τους πολλους θανατους μου καθε μερα ,
