2 Διαπιστωσεις

1. Το πιο λυπητερο πραγμα στον κοσμο  δεν ειναι να ραγιζει μια καρδια , αφου ο μηχανισμος του σωματος μας σπευδει να αποκαταστασησει τα κομματια , ασχετα απο το αν μεινει μια ουλη η οποια ομως μετα την παρελαυση λιγου χρονου δεν ποναει καθολου  , αλλα απλα σου θυμιζει ποσο ανοητος υπηρξες καποτε . Ειναι να συνειδητοποεις μια μερα πως οι φωνες που ακους γυρω σου δεν ειναι τιποτα αλλο απο την ηχο της φωνης σου , πως οι φιλοι δεν ειναι τιποτε αλλο απο τη σκια σου και πως το ποστερ στον τοιχο σου δεν ειναι τιποτε παραπανω απο μια αποδειξη του τι δεν θα γινεις ποτε . Αυτο ειναι το πιο στεναχωρο απο ολα , τουλαχιστον για εμενα ... και αυτο διοτι δεν εχω δει μεγαλυτερο σπαραγμο απο το να σκιζεις το ποστερ εκεινο που εχεισ στον τοιχο με το μισος και με την μονη δικαιολογια οτι δεν σου αρεσει πια . Με αλλα λογια , ενα βεβιασμενο χαμογελο ειναι πολυ πιο σπαραξικαρδιο απο την φωνη των δακρυσμενων .... 
2. Αν ενας ανθρωπος ειναι δυστυχισμενος τοτε δεν χρειαζεται να ειναι απαραιτητα δακρυσμενος η μονος , αρκει να εχει τα παντα και ομως ενα κομματι παντα να λειπει , και φυσικα αυτο να ειναι ενα ονειρο . Ποιος μπορει και χορευει οταν δεν εχει ενα ονειρο ? ....