Ενα χομαγοελο δεν ραγισε το ψεμα

Οι μερες κυλουν γοργα . Τοσο γοργα που μερικες φορες ξεχνας οτι εισαι και εσυ μερος τους  . Παντα λες πως εισαι κομματι αυτου του κοσμου αλλα στην ουσια δεν εισαι , οχι γιατι δεν εισαι πραγματικα , αλλα γιατι αισθανεσαι πως ολα γυρω σου τρεχουν και χανονται ενω εσυ αισθανεσαι ιδιος . Ομως δεν εισαι . Μπορει δηλαδη στη  δουλεια σου καποτε να εγραφες με τις ωρες το εργασιακο προγραμμα του καθενα  , αλλα τωρα να χρειαζεσαι μερικα λεπτα και ισως κλασματα του δευτερολεπτου για να τα φτιαξεις στον υπολογιστη . Μπορει παλιοτερα να πηγαινες στο σπιτι σου απο εναν δρομο σχεδον αδειο και ατημελητο απο βιτρινες και μεσα σε λιγα μολις χρονια αυτος ο δρομος να ειναι εμπορικο κεντρο . Μπορει να γινονται ολα αυτα και εσυ να τα αισθανεσαι γρηγορα και παραξενα , μα το παραξενο ειναι οτι και εσυ μαζι τους συμπορευεσαι . 
  Οταν ησουν μικρο παιδι για παραδειγμα ολοι σου χαμογελουσαν γλυκα και σου εδιναν καραμελες και σου συγχωρουσαν τα λαθη σου  . Λιγο καιρο μετα οταν μπορουσες πλεον να αντιληφθεις δυο τρια πραγματα οι γλυκες χαθηκαν και αρχισαν οι ευθυνες .  Τα λαθη δεν αποτελουσαν πια το κομματι της γοητειας σου αλλα κομματι παραβατικο εως και υποπτο . Και ετσι απλα και εσυ αλλαξες . Ακομα και οταν ησουν ο επαναστατης ροκας και επαιζες τα ντραμς σου ολη μερα , και  ντουκου ντουκου  , για να διαμαρτυρηθεις... να αντισταθεις  στο κατεστημενο , ερχεται καποια στιγμη η μαυρη μερα που  τον παθιασμενο νεο με τα ερωτικα φιλια και την μανια για περιπετεια , τον αντικαθιστα ενας ανθρωπος καινουριος , συμμορφωμενος στο κατεστημενο που αντιμαχοταν . Φιλος με τους εχθρους του . 
  Φυσικα για αυτο δεν φταινε παντοτε τα ατομα , αλλα κυριως η κοινωνια . Μια κοινωνια που ξερει πως οι κανονες της ρωσικης ρουλετας ειναι πραγματικα ωφελιμοι , γιατι δεν χρειαζεται και πολυ δημακρατια στη μεση για να χαλαει τα συμφεροντα η για να επιβαρυνει τους πολιτικους με καποια ιδιατερη σκεψη . Ωστοσο , ενα θετικο παρεμεινε σε αυτη την κοινωνια .Παντα , μα παντα σου βρισκει λαθη και εσυ παντα μα παντα προσπαθεις να αλλαζεις . Βεβαια , η ουσια ειναι να αλλαζεις προς το καλυτερο αλλα οκ τουλαχιστον και με την συνεχη κινηση καποια στιγμη ερχεται και η ισορροπια . Αυτο αλλωστε δεν ειχε πει και ο Αινσταιν ? Το προβλημα λοιπον ειναι η ακινησια . Σε αυτην την ακινησια νομιζω πως επεσα και εγω . 
  Σημερα ηταν η πρωτη μερα των Πανελλαδικων εξετασεων και πρεπει να πω πως ηταν ολη στραβη . Ναι το δικο τελος του κοσμου συντελεστηκε και για αυτο αρκουσε λιγο αγχος , λιγο το κινητο τηλεφωνο και λιγο τα θεματα . Οχι τα θεματα δεν ηταν δυσκολα , ηταν βατα . Μαλιστα , για να ειμαι ειλικρινης ειχα και την βλακωδης πεποιθηση πως τα ειχα παει εξαιρετικα καλα , σε σημειο να πιστευω πως και το 19 ειναι εφικτο . Ελα ομως που εξαιτιας μια βλακειας μου να και σκονταψα . Και να πεις οτι το εκανα σε κανα προχειρο τεστ να πω δεν πειραζει , αλλα στο τελος ? Ακομα γυρνανε στο κεφαλι μου οι βλακειες αυτεσ και δεν νομιζω ποτε να φυγουν . Η αληθεια ειναι πως μολις εμαθα τα μαντατα εκλαψα ... Ηξερα πως ενα χομαγελο ειχε ραγισει και αυτο σιγουρα ηταν το δικο μου και μαζι ειχε ραγισει και μια σχολη και ενα ονειρο . Θα μου πεις τωρα πως ηταν ενα μαθημα , αλλα με την ψυχολογια που εχω τωρα ολα στραβα θα πανε . Και το ακομα χειροτερο ειναι οτι τα ατομα εκεινα που με την στειρα παπαγαλια τους πανε να γραψουνε τελικα θα περασουνε και θα οδηγηγησουν στην δημιουργια ενος εθνους παπαγαλων! 
   Ποιος αραγε , ειτε αποτυχημενος , ειτε επιτυχημενος στο τελος της διαδρομης θα πει οτι αυτην τη χρονια πανω απο ολα εγινε καλυτερος ανθρωπος ? Παμε στοιχημα οτι στο τελος ολοι θα κοιταξουμε το που περασαμε και κυριως αν πιασαμε την νομικη η την ιατρικη. Μετα ομως που τις πιασουμε κοιταμε να δουμε σε καμια περιπτωση ... σχεδον μηδαμινη βεβαια και αν γιναμε καλυτεροι ανθρωποι . Ξερω πως αυτη τη στιγμη φιλοσοφω και ξερω επισης πως το αναγνωστηριο μου αυτην την στιγμη θα σκεφτεται πως αυτα ειναι τα λογια ενος αποτυχημενου που χρησιμοποιει σαν προφαση οτι εγινε καλυτερος ανθρωπος για να ξεπλυνει την ντροπη του που τα πηγε χαλια στις εξετασεις . Η αληθεια ειναι πως ισως και εγω για αυτον ακριβως τον λογο το κανω . Το θεμα ομως ειναι οτι το κανω και ακομα και αν νιωθω χαλια αυτην την στιγμη προσπαθω εστω και αποτυχημενα να σωσω το καραβι μου που βουλιαζει . 

  Αν δεν περασω στη  σχολη που θελω θα κλαψω ναι . Θα κλαψω τοσο που ισως και να ξεχασω το ονομα μου . Αν ομως αντιληφθω πως ολη αυτην την χρονια το μονο που πηρα ηταν μια στειρα και αγονη παπαγαλια και στο τελος αυτο που θα μου μεινει ειναι ενα ξερο κεφαλι τοτε καλυτερα να μην περασω πουθενα . Απο την ζωη μας πρεπει να παιρνουμε κατι . Τις  περισσοτερες ομως φορες αυτο που θελουμε δεν τον παιρνουμε η τουλαχιστον δεν το καταλαβαινουμε οταν ερχεται γι'αυτο κι εγκαταλειπουμε ,χωρις να γνωριζουμε οτι με την ασπρη σημαια τα χανουμε ολα . Πολλες φορες νομιζουμε πως μας χαριζονται βεβαια πραγματα αλλααυτο δεν σσυνβαινει καθως  καποια στιγμη η δικαιοσυνη σου απονεμει αυτο που αξιζεις . Δεν λεω πως αξιζω να παω στον παραδεισο , απεναντιας ειμαι σιγουρη πως αν η κολαση εχει μια θεση αυτη ειναι για εμενα , ομως, θα παλεψω και θα διεκδικησω μια θεση στον ηλιο γιατι αυτος ειναι ο ανθρωπος . Το μονο που πραγματικα μπορει να τον πληγωσει ειναι οτι δεν γνωριζει ποσο κοντα στον θεο υπηρξε χωρις να το ξερει... και συνηθως ηταν τοσο κοντα παντα λιγο πριν κουνησει την ασπρη του σημαια .
  Ναι λοιπον αν χρειαστει θα ξαναδωσω εξετασεις και ας πεθανω ! Πρεπει να μορφωθω γιατι θελω να αγαπω την ευθυνη και να γινω καλυτερη . Πρπεει να μπω σε μια σχολη για να τηρησω την ευθυνη μου απεναντι στον κοσμο .... Θα νικησω ακομα και αν χασω , αυτο θα λεω και θα σηκωνομαι εωσοτου να ξεψυχησω ..... Εχασα στην πρωτη μαχη με την εκθεση , θα προσπαθησω τωρα να νικησω στον πολεμο με τον εαυτο μου !!!