Η ιστορια ενος δολοφονου

Μου φαινεται περιεργο που πρωι πρωι μου ηρθε η αναγκη να γραψω . Συνηθως οι πιο απιθανες εκφανσεις μου ερχονται τη νυχτα και σχεδον παντα την ωρα που ειμαι ετοιμη να αποκοιμηθω . Σημερα ομως κανω μια εξαιρεση και αφηνω πισω μου τις συνηθησμενες αναρτησεις που βασιζονται σε ορισμενα ερεθισματα . Με αλλα λογια συνθετω λεξεις σε προτασεις σημερα , για να σχηματισω εναν λογο που απλα θα βοηθησει εμενα να αισθανθω καλυτερα παρα να προσφερει κατι το μοναδικο στον αναγνωστη. Αφηστε με λοιπον να οδηγησω τη συζητηση στo χθεσινοβραδινο μου ονειρο , που κυριολεκτικα με συγκλονισε (προειδοποιηση το ονειρο προηλθε κατοπιν ισχυρης επιρροης αφενος της γοητειας του πολυαγαπημενου μου Johnny Dep , αλλα και της ταινιας του Burton  , Sweeney Tod)
  Ειδικοτερα , χθες το βραδυ , μαλλον οταν ημουν στη φαση REM, ονειρευτηκα πως ζουσα σε ενα χωριουδαακι , οχι ομως οπως  τα δικα μας τα ελληνικα , που ειναι φιλοξενα , ζεστα και ησυχα , αλλα μαλλον σε ενα απο εκεινα τα στοιχειωμενα χωρια που η ψυχη σου τρεμει και μονο στη σκεψη πως περπατας στους δρομους τους .Στο χωριουδακι ,λοιπον, αυτο καθε Σεπτεμβρη γινοταν μια βραδυα κινηματογραφου με αφιερωμα ομως σε συγκεκριμενους σκηνοθετες η ηθοποιους . Για παραδειγμα αν υπηρχε αφιερωμα στον Clooney , τοτε οσες ταινιες και αν προβαλλονταν αυτες θα επρεπε να ειχαν πρωταγωνιστη τον Clooney (απλα πραγματα). Εκεινη την εποχη τωρα που εγω εμενα στο χωριο ,  ηκινηματογραφικη ομαδα ειχε αφιερωμα στον Johnny Depp, πραγμα που σημαινει πως οσες ταινιες και αν προβαλλονταν αυτος θα ηταν παντοτε πρωταγωνιστης η εστω δευτεραγωνιστης . 
  Το περιεργο εκεινης της προβολης κινηματογραφου , εντουτοις , ηταν οτι οι ταινιες θα προβαλλονταν live σαν να ηταν θεατρο , καθως ο πολυαγαπημενος ηθοποιος αποφασισε να επισκεπτει το χωριουδακι μας και να το τιμησει με την παρουσια του  . Μια μερα πριν την εναρξη των προβολων ο Johnny (επιτρεψετε μου να τον αποκαλω ετσι ) αποφασισε να δωσει μια συναυλια , μιας και στην αρχη της καριερας του μουσικος ηθελε να γινει . Εγω εννοειται πως πεταξα απο τη χαρα μου και ετρεξα να βρω το πιο ομορφο φορεμα ωστε να του κανω εντυπωση . Ηθελα οπωσδηποτε να μου δωθει μια ευκαιρια να του μιλησω ακομα και αν αυτο που θα του ελεγα ηταν " Could you please sign this autograph for me ?".Οι φιλες μου με παροτρυναν να του μιλησω στο ακυρο και να του τραβηξω την προσοχη με οποιον τροπο γινοταν .Εγω φυσικα ημουν λιγο πιο προσγειωμενη καθως συνειδητοποιουσα πως εκεινος ειναι ενας σταρ και εγω μια φοιτιτριουλα , που δεν μπορει να συγκριθει με τις αλλες χολιγουντιανες περσονες που τον περιτριγυριζαν . Ωστοσο εκεινες ελεγαν πως ειχα πολλες ελπιδες , γιατι σπανια καποιος σαν κι αυτον ερχεται στο χωριο μας αλλα και το ιδιο σπανια καταφερνει να φυγει . 
  Τη νυχτα της συναυλιας εγω ημουν μπροστα μπροστα και σιγοτραγουδουσα .Συνεχως το βλεμμα μου κοιτουσε εκεινον χωρις δυνατοτητα αποδρασης , λες και γυρω του υπηρχε μια τετοια καμπυλωση του χωροχρονου που τραβουσε τα φωτονια που εφθαναν στα ματια μου , με αποτελεσνα εγω να κοιταω μοναχα μεσα στα δικα του ματια . Υπηρξαν βεβαια στιγμες που και εκεινος κοιταξε στο μερος μου , οχι ομως με τον τροπο που κοιτουσα εγω . Στην απελπισια μου αυτη να του τραβηξω την προσοχη ακουσα την ηλιθια συμβουλη της φιλης μου , να σηκωθω και να χορεψω πανω στην πιστα , διπλα δηλ. σε εκεινον . Εγω χωρις να το καλοσκεφτω το εκανα , αλλα δεν ειχε κανενα αποτελεσμα καθως ενα πληθος απο κοριτσια ανεβηκε στην πιστα ξοπισω μου και ετσι εχασα την αποκλειστικοτητα ,μαζι με την ορατοτητα για το μερος που ηταν . 
 Ετσι αποφασισα πως ισως για να καταφερω να του μιλησω θα επρεπε να ακολουθησω εναν πιο παραδοσειακο τροπο που δεν ηταν αλλος απο το να του εγραφα μια επιστολη . Στο γραμμα μου προσπαθισα να ειμαι μετρημενη και ησυχη , μιας και εγω αποζητουσα μιαν απαντηση . Πανευτυχης με αυτο το σχεδιο , βγηκα απο το σπιτι μου με μανια και αρχισα να περιφερομαι στα σκοτεινα στενα του χωριου . Ο ουρανος ηταν συννεφιασμενος και ο δρομος υγρος . Το τοπιο ηταν θολο εξαιτιας της ομιχλης . Το σκηνικο  ηταν τοσο αποκρουστικο που σου εκανε τη ψυχη να τρεμοπαιζει και να αποζητα να φυγει . Μετα απο πολυωρο περπατημα , εφτασα στην οικια του . Το σπιτι ηταν πολυ επιβλητικο , με τεραστιες επαρσεις . Θυμιζε πυργο  . Πλησιασα με μια τρελη καρδια την πορτα και αφου συγκεντρωσα την αυτοκυριαρχια μου πατησα το κουδουνι  . Η πορτα ανοιξε και εγω ησηλθα σε εναν σκοτεινο χωρο γεματο σκονη . Τιποτα το ζωντανο σκεφτηκα δεν θα μπορουσε να ζει εκει μεσα . Ξαφνου ακουω μια φωνη , που στην αρχη τουλαχιστον μου φανηκε αποκοσμη .Ερχοταν απο ενα δωματιακι στα αριστερα μου . Μια περιεργη καμαρουλα που αντι για τοιχους ειναι καγκελα απο ξυλο . Πλησιασα . Ηθελα σα τρελη να φυγω αλλα ο πλατωνικος μου ερωτας και οι τρελες ορμονες δεν με αφησαν να ακολουθησω το ενστικτο μου. Η φωνη αντηχησε και παλι στο δωματιο . Αυτη τη φορα ομως δεν με τρομαξε , καθως η βαθεια χροια της με προειδοποιησε για τον αφεντη της . Καταλαβα πως μεσα σε εκεινο το κλουβι η εστω σε καποιο δωματιο απο ταα πολλα της επαυλης που ειχε ορατοτητα προς εμενα βρισκοταν ο κυριος  Depp . <<Τι θες ?>> ειπε η φωνη αποτομα . Η σκληροτητα της ερωτησης εκαμψε το ηθικο μου και με προσγειωσε στην πραγματικοτητα . <<Ηθελα να σας αφησω ενα γραμμα >> ειπα εγω σιγανα . 
  Ησυχια κυριευσε το χωρο για μερικα λεπτα και μετα η υπεροχη και μεθυστικη φωνη του αντηχησε κια παλι <<Α. Ωραια λοιπον τωρα πηγαινε και μην με ξαναενοχλησει ποτε κανεις >>. Με αυτα τα λογια που μου φανηκαν σαν ενα μαστιγιο που θρυματιζε τα ονειρα μου εγω εξαφανιστηκα απο την επαυλη και εγκατελειψα τις ελπιδες μου . Ηθελα τοσο πολυ να κλαψω αλλα δεν μπορουσα . Ο παγωμενος αερας εκανε τα ματια μου να στεγνωνουν κι να μην εχουν τη δυναμη να αφησουν τα δακρυα ελευθερα . Σκεφτηκα να μην παω στην προβολη το βραδυ , σκεφτηκα να παψω να λατρευω τον Depp και γενικα να παψω να εκτιμω το ταλεντο του . Το πηρα ,λοιπον , αποφαση να φυγω απο το χωριο . Να παω ενα ταξιδακι για να ηρεμησω . Αυτο θα εκανα . Την ημερα της προβολης , που ολοι μαζευονταν στην πλατεια , εγω περπατουσα σε ενα λιθοστρωτο δρομακι που περνουσε μεσα απο το δασος . Η κοντινοτερη πολη ηταν 3 μιλια και εγω ημουν τοσο θυμωμενη με το ξεπεσμα του εαυτου μου που δεν ειχα κανενα προβλημα να περαπτησω και 100 μιλια μεχρι να ηρεμησουν οι νευρωνες του σωματος μου  . 
Μεσα στην απολυτη ηρεμια που με κυριευε , ακουσα βηματα απο πισω μου . Δεν ηθελα να γυρισω να δω , αλλα ο τρομος με ειχε κυριευσει και με εκανε να καταρρεω . Σταματησα για λιγο , εισεπνευσα το βαρυ αερα και γυρισα να αντιμετωπισω το οποιο θεαμα . Θα μπορουσε να ηταν ενας πεινασμενος λυκος  η ο ιδιος ο Θανατος με το μανδυα και το δρεπανι του . Οταν γυρισα οι υποθεσεις μου κατα καποιον τροπο επαληθεφθηκαν . Ηταν ο Depp ! Απορησα και τον ρωτησα τι κανει . Υπνωτισμενη απο τα ματια του δεν παρατηρησα πως εσερνε πισω του ενα πτωμα . Εκεινος με την ευγλωτια που τον χαρακτηριζε αρχισε να μου λεει για την ομορφια του σκοτεινου δασους και τη γοητεια της φυσης . Που και που εκανε παυσεις και βουτουσε μεσα στα ματια μου , εφτανε στην καρδια μου την τσιμπουσε και συλλεγοντας τα λαφυρα του εβγαινε για να με δει να τρεμω και να παραδινομαι στη σαδιστικη σκεψη πως ειναι δικος μου . Ωστοσο ενα κομματι της ηθικης μου και της λογικης μου διαυγειας δεν ειχε παραλησει τελειως απο τη γοητεια του. Τοτε που συνειδητοποιησα πως υπηρχαν ακομα δυναμεις μεσα μου , μονο τοτε εστρεψα τα οπλα εναντιον του . Αν ηταν να πεθανω σκεφτηκα θα τον επαιρνα μαζι μου . Κοιταξα το πτωμα της νεκρης γυναικας που εσερνε πισω του και μετα μπηκα ξανα στη τροχια του βλεμματος  του . <<Δεν το ηξερα πως ερχεσαι σε αυτο το χωριο για να σκοτωνεις ανθρωπους που ισως δεν εκτιμησαν το ταλεντο σου >> ειπα . Τα ματια του ελαμψαν , τα φρυδια του αρχισαν να σμιγουν και τα χαρακτηριστικα του προσωπου του παραμορφωθηκαν .  
<<Εγω απλα απολαμβανω μια βολτα στο δασος για να ηρεμησω , το οτι σερνω ενα πτωμα πισω μου ειναι ασχετο με την κουβεντα μας και επισης ατοπο ως προς τις θεωριες σου >> ειπε με βαναυσοτητα και αλλαζονεια . Ομως ακομα και ετσι εγω ενιωθα να τον αγαπω . 
    Χαμογελασα του γυρισα την πλατη και εφυγα . Δεν ξερω γιατι δεν με σκοτωσε η τι απεγινε μετα απο αυτο . Το μονο που θυμαμαι απο εκει και περα ειναι οτι ξυπνησα . Ημουν τοσο ανακουφισμενη που ηταν πρωι και εγω δεν ημουν θυμα δολοφονιας ενος σειριακου δολοφονου . Ημουν ομως ακομα πιο ευτυχισμενη οταν συνειδητοποιησα πως ποτε ο Johnny Depp  δεν μου μιλησε βαναυσα . Επομενως οι ελπιδες μου να τον γνωρισω αναζοπυρωθηκαν και γεμισαν το εφηβικο μυαλο μου .