.jpg)
Ειχα εναν ιδιαιτερα ανησυχο υπνο χθες το βραδυ . Φαινεται πως σκεψεις στριφογυριζαν μεσα στο μυαλο μου και ψιθυριζαν λογια που δεν μπορω να συλλαβω . Τοσες πολλες σκεψεις μονομιας που διαπερνουσαν τα νευρα μου με εκαναν να αισθανομαι σαν μια ερωτευμενη γυναικα . Καπως ετσι , αλλωστε , ειναι ο ερωτας . Σε κανει να ξεχνας τα παντα , τον κοσμο , τον ουρανο , τους ανθρωπους . Σε κανει ομως ταυτοχρονα να σκεφτεσαι πολυ , να αμφιβαλλεις και να φοβασαι . Αν τυχον στο μυαλο ενος ερωτευμενου κυριαρχησει η σιγαλια τοτε αυτος ταραζεται και αναρωτιεται γιατι η αγαπη του ειναι τοσο αναιμικη μου σβηνει σιγα σιγα . Και αυτο συμβαινει γιατι μεσα στο χαος της φλογας πρεπει να υπαρχει και το χαος του ηχου . Η αταραξια δεν αρμοζει σε μια ψυχη που αγαπα , γιατι αυτη η ψυχη εχει αποταξει τον εαυτο της και την ουσια της και εχει ντυθει στα χρωματα της ψυχης για την οποια φθειρεται και αναγενναται .Το προαιωνιο αυτο παιχνιδι της φθορας και της γεννησης , μονο στον ερωτα μπορουμε να το διακρινουμε σε καθαρη και ατοφια εφαρμογη ... Ας αφησω ομως τις φλυαριες διοτι ειναι πραγματικα ασκοπες . ΅Ενας τετοιος προλογος εγινε μονο και μονο για να σας αφιερωσω ενα ποιημα του Οσκαρ Χαν , με τιτλο "Με παθος χωρις ελεος " . Πριν ομως πεις τιποτα η βγαλεις βιαστικα συμπερασματα αναγνωστη θελω να ξερεις πως οχι δεν ειμαι ερωτευμενη , καθως αν ημουν το ποιημα αυτο δεν θα στο αφιερωνα ...
Με παθος χωρις ελεος
Η καταστροφη της αγαπημενης υπαρξης απο το ταιρι της
ειναι κοινη πρακτικη απο την αρχαιοτητα
Ριχνομαστε με παθος χωρις ελεος
και κοιμομαστε αρπαγμενοι σ'εκεινα τα αψυχα σωματα
Την αυγη
οι σταχτες μας κλαιγανε ακομα αγκαλιασμενες
Τωρα αναζητω την αγαπη σου
σε καθε καταλοιπο που περναει απο την πορτα μου
