Σκεφτομαι πως παρολο που τοσα χρονια σε ξερω , μου φαινεται και παλι πως σε γνωριζω απο την αρχη . Ειναι λες και τιποτε αλλο δεν εχει συμβει αναμεσα μας . Λες και δεν σε γνωριζα απο τοτε που ημασταν παιδια η και σε προηγουμενα χρονια , χρονια ξεχασμενα . Νιωθω καθε φορα σου λεω , πως εσυ εισαι καινουριος ενω εγω αντικα παραμενω . Πως ειναι δυνατον και διατηρεις αλωβητο αυτο το ενδιαφερον ? Μερικες φορες βεβαια και εσυ οπως ολοι μας το χανεις . Κανεις λαθη και αυτοματα μου τα μεταδιδεις και με κανεις να σε μισω χωρις να σε μισω . Εισαι ο μονος ανθρωπος που κανει την οργη μου δακρυα και χαμογελα σκαστα . Αλλα και παλι εισαι ο μονος που αν για λιγο περπατησεις εξω απο την πορτα σου θα με πληγωσεις θανασιμα.
Ολο αυτο τωρα που ζουμε η που νομιζω πως μοιραζομαστε , τωρα που το ανεφερα μου φαινεται καπως οικειο . Μπορει εσυ και παλι να εισαι νεος , αλλα κατι απο εσενα παντα μενει σταθερο και αυτο δεν ειναι αλλο απο τον τροπο που με κανεις να νιωθω οταν ειμαι κοντα σου . Παντα με κανεις να ειμαι νροπαλη και χωρις να το καταλαβαινω με κανεις να ανθιζω και να μαραινομαι μεσα σε δευτερολεπτα . ΠΟλλες φορες με κανεις να ειμαι παιδι αλλα συνηθως προωρα μαζι σου ωριμαζω . Επιλογες μαζι σου δεν εχω , αλλα για εναν περιεργο τροπο παντα διαλεγω εσενα . Τι ειναι αραγε αυτο που σε κανει να εισαι τοσο αληθινος στα ματια μου ?
Το απιθανο μαζι σου ειναι πιθανο και καθε τι αδυνατο , προσεγγιζεται . Μα σ'αγαπω ειναι βαρυ να σου οω γιατι δεν ξερω καλα καλα ποιος εισαι . Γνωστε μου ξενε και παντα πιστε σε εμενα , τι ειναι αυτο που στην κατοχη σου εχεις και με κανεις συνεχεια να λησμονω τον ουρανο που με σκεπαζει ? Δεν εισαι φως ουτε φεγγαρι και δεν μοιαζεις με την αυγη . Δεν ξερω αν εχεις μαγεια η απλα οφθαλμαπατες ,... μα με κανεις να ανεχομαι το δερμα που φοραω και αυτο ειναι θαυμα ... και ισως για αυτο να σε αγαπαω ///
